Hino Órfico 44: Sêmele

<Σεμέλης>, θυμίαμα στύρακα.

Κικλήσκω κούρην Καδμηίδα παμβασίλειαν,
εὐειδῆ Σεμέλην, ἐρατοπλόκαμον, βαθύκολπον,
μητέρα θυρσοφόροιο Διωνύσου πολυγηθοῦς,
ἣ μεγάλας ὠδῖνας ἐλάσσατο πυρφόρωι αὐγῆι
ἀθανάτη τευχθεῖσα Διὸς βουλαῖς Κρονίοιο (5)
τιμὰς τευξαμένη παρ' ἀγαυῆς Περσεφονείης
ἐν θνητοῖσι βροτοῖσιν ἀνὰ τριετηρίδας ὥρας,
ἡνίκα σοῦ Βάκχου γονίμην ὠδῖνα τελῶσιν
εὐίερόν τε τράπεζαν ἰδὲ μυστήριά θ' ἁγνά.
νῦν σέ, θεά, λίτομαι, κούρη Καδμηίς, ἄνασσα, (10)
πρηύνοον καλέων αἰεὶ μύσταισιν ὑπάρχειν.

De Sêmele, fumigação: estoraque.

Invoco a donzela de Cadmo, rainha de tudo,
vistosa Sêmele de lindas tranças e fundos seios,
mãe de Dioniso tirsóforo bem jubiloso,
que tamanhas dores do parto sofreu por ignífero raio,
tornou-se imortal por planos de Zeus Cronida, (5)
tem honras ao lado da pura Perséfone
entre os morituros mortais a cada triênio
quando celebram o fértil parto de teu Baco,
a sacratíssima mesa e os puros mistérios.
Agora suplico-te, Deusa, donzela de Cadmo soberana, (10)
chamando-a para ser sempre branda aos iniciados.

[Tradução: Rafael Brunhara]