Hino Órfico 7: Estrelas

Ἄστρων, θυμίαμα ἀρώματα.


Ἄστρων οὐρανίων ἱερὸν σέλας ἐκπροκαλοῦμαι
εὐιέροις φωναῖσι κικλήσκων δαίμονας ἁγ[ν]ούς.
Ἀστέρες οὐράνιοι, Νυκτὸς φίλα τέκνα μελαίνης,
ἐγκυκλίοις δίναισι † περιθρόνια κυκλέοντες.
ἀνταυγεῖς, πυρόεντες, ἀεὶ γενετῆρες ἁπάντων, (5)
μοιρίδιοι, πάσης μοίρης σημάντορες ὄντες,
θνητῶν ἀνθρώπων θείαν διέποντες ἀταρπόν,
ἑπταφαεῖς ζώνας ἐφορώμενοι, ἠερόπλαγκτοι,
οὐράνιοι χθόνιοί τε, πυρίδρομοι, αἰὲν ἀτειρεῖς,
αὐγάζοντες ἀεὶ νυκτὸς ζοφοειδέα πέπλον, (10)
μαρμαρυγαῖς στίλβοντες, ἐύφρονες ἐννύχιοί τε·
ἔλθετ' ἐπ' εὐιέρου τελετῆς πολυΐστορας ἄθλους
ἐσθλὸν ἐπ' εὐδόξοις ἔργοις δρόμον ἐκτελέοντες.

Estrelas, fumigação: ervas aromáticas.

O sacro esplendor das Estrelas celestes eu convoco,
evocando  numes puros com sacratíssima voz.
Estrelas celestes, prole amável da Noite [Nyx] negra,
que em cíclicos turbilhões revolvem em volta dos astros,
Brilhantes, flâmeas, sempre as genetrizes de tudo, (5)
fatídicas, revelam os signos de toda a sina
e regem as sendas divinas dos homens mortais.
Perscrutando sete lúcidos planetas, errantes aéreas,
celestes e terrestres, correndo como fogo, eternas e indestrutíveis,
irradiando sempre o véu tenebral da noite,  (10)
cintilam coruscantes e são benévolas na noite!
Vinde aos eruditos lavores deste sacratíssimo rito,
concluindo vosso nobre percurso em  obras célebres.

[Tradução: Rafael Brunhara]